Thursday, December 30, 2010

ကဗ်ာဆရာအပါအ၀င္ လူဟူေခၚေသာ သတၱ၀ါ

လူတဲ့ ။
လူဆုိတာ အတၱေမြးေနတဲ့သတၱ၀ါမ်ဳိး။ ကဲ … ဘာမ်ားထူးေနလုိ႔လဲ။
မ်က္စိႏွစ္လုံး၊ နားႏွစ္ဖက္၊ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ …။ ဘာေတြမ်ား ပုိထူးေနလုိ႔လဲ။
ပုိးစုန္းၾကဴးလုိ အလင္းလႊတ္ႏို္င္လုိ႔လား။ ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ အနံ႔ခံေကာင္းရဲ႕လား။
ေၾကာင္ေလာက္မ်ား ၾကြက္ဖမ္းေတာ္လုိ႔လား။ ပုတ္သင္ညိဳလုိ အေရာင္ေျပာင္းႏိုင္ရဲ႕လား။
ဒါနဲ႔မ်ား … အတၱႀကီးေနေသးတယ္။ ေၾသာ္ … လူ လူ။

တကယ္ေတာ့ ….
လူထဲက လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ငါဟာ၊ ငါ့အတၱကုိ ငါစားၿပီး
မ်ဳိသိပ္မႈေတြေၾကာင့္ ေဖာင္းပြလာတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္စုံကုိ
ပဲ့ကိုင္ရင္း ပ်ံသန္းလာခဲ့ရတာ ……. အခုၾကည့္ … မ႐ူး႐ုံတစ္မယ္ပဲေလ။
ငါ့သိကၡာကုိ စာအိတ္ပါးပါးနဲ႔ထည့္ၿပီး စာဌာနကုိပုိ႔လိုက္္ၿပီပဲထားပါေတာ့
ဘယ္လုိလူမ်ဳိးပဲဖြင့္ဖြင့္ ငါ့သိကၡာကက်ေတာ့မွာပဲ။
တစ္ခါတစ္ခါ Acid ျပင္းျပင္းမ်ဳိခ်လိုက္ရသလုိ၊ တစ္ခါတစ္ခါ ဥကၠာပ်ံႀကီး၀င္ေဆာင့္သလုိ
တစ္ခါတစ္ခါ အရိႏၵမာလွံနားထဲစိုက္သလုိ၊ တစ္ခါတစ္ခါ Nuclear ဗုံးႀကီးဖက္ထားရသလုိ

Tuesday, December 28, 2010

စာေရးတယ္ဆုိတာဘာလဲ …. ?

စာေရးတယ္ဆုိတာဘာလဲ …. ?
စာေရးတယ္ဆုိတာဘာလဲ …. ?
စာေရးတယ္ဆုိတာဘာလဲ …. ?
ကၽြန္မေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မိတယ္ …

“ကေလာင္ဆုိတာ စိတ္ရဲ႕ လွ်ာ”ဆုိတဲ့ အဆုိအမိန္႔ေလးတစ္ခုကုိ ျပန္သတိရမိတယ္။ ေျပာခဲ့တဲ့သူကုိေတာ့ ကၽြန္မ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။

“ကေလာင္ဆုိတာ စိတ္ရဲ႕ လွ်ာ”ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ စာေရးျခင္းဆုိတာလည္း စိတ္ရဲ႕ လွ်ာပဲျဖစ္ပါတယ္။ စာတစ္ပုိဒ္ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ စာေရးသူရဲ႕ စိတ္ထဲက ေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြပါလာၿပီေပါ့။ အဲဒီစာတစ္ပုဒ္မွာ စာေရးသူအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တဲ့စကားေတြ ေပးခ်င္တဲ့ Message ေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြ ပါလာစၿမဲပါပဲ။

Friday, December 10, 2010

အျဖဴေရာင္ေတးခ်င္းတစ္ပုဒ္


ၾကမၼာ႐ိုင္းဘ၀ရဲ႕ႏွလုံးသား
ေလာကရဲ႕အလင္းမ်ားေအာက္မွာ
ဖဴစင္တဲ့ခြန္းေျခြစကား
႐ုိးသန္႔တဲ့ရင္ခုန္အားေတြနဲ႔
သတိယျခင္းေတြ ထာ၀စဥ္ခ်ဳိျမ
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့
လာကရဲ႕ ေန႔ညခ်ဳိခ်ဳိေတြမွာ
႐ုိးျဖဴစြာခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
ဒါ … ထာ၀ရအတြက္ လွပေနတဲ့
အနာဂတ္ေလ


Wednesday, December 01, 2010

အေမွာင္ထဲက အလင္းတန္း

“ထက္ေအာင္ခန္႔”

ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ခုရဲ႕ ၿမိဳ႕သစ္မွာ ေနထိုင္ေသာ ထက္ေအာင္ခန္႔ဆုိလွ်င္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ မသိသူ မ႐ွိေပ။ မုဆုိးမမိခင္အုိႀကီးႏွင့္ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္တည္းေနၿပီး မိခင္အေပၚ အလြန္ နားလည္သိတတ္လိမၼာသည့္ သားလိမၼာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ထက္ေအာင္ခန္႔သည္ စိတ္ရင္း ေစတနာလည္းေကာင္းကာ ဘယ္သူ႔ကုိ မဆုိ စိတ္ေစတနာျဖဴစင္စြာကူညီေလ့႐ွိသျဖင့္ လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားေလသည္။ ထက္ေအာင္ခန္႔ (၁၅)ႏွစ္သား ကုိးတန္းေက်ာင္းသားအ႐ြယ္မွာပင္ ဖခင္တိမ္းပါးသြားသည္။ မိခင္ ေဒၚစန္းမူမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္သျဖင့္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ခဲ့ရ သည္။ သုိ႔ေပမယ့္လည္း သားေလးရဲ႕ပညာေရးအတြက္ ႀကိဳစား၍လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ဒါကုိသိေသာ ထက္ေအာင္ခန္႔ကလည္း (၁၀)တန္းေရာက္ေသာအခါ ေက်ာင္းမေန ခ်င္ေတာ့ပဲ အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနေတာ့သည္။

“အေမ”

“ေဟ...ဘာလဲသားရဲ႕၊ သားဘာလုိလုိ႔လဲ”

“ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူးအေမ။ အေမ အလုပ္လုပ္ေနရတာ အရမ္း ပင္ပန္းတယ္အေမရာ။ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အေမ့ကုိလုပ္ေကၽြးေတာ့မယ္ဗ်ာ”

“သားရယ္..ပညာေရးကုိေတာ့ ၿပီးေအာင္သင္ပါကြယ္။ သားပညာတတ္ႀကီးျဖစ္မွ မပင္ပန္းမွာသားရဲ႕”

“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေမရာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေမပင္ပန္းတာကုိ မၾကည့္ရက္ဘူး။ အလုပ္ပဲလုပ္ခ်င္ၿပီဗ်။ အခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ စာကုိ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး။ စာေမးပြဲလည္းေအာင္မွာမဟုတ္ဘူးအေမရဲ႕။ စာေမးပြဲေျဖၿပီးတာနဲ႔ အလုပ္ လုပ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ”

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းသာေစဖုိ႔ နည္းလမ္းမ်ား (၂)


1.    ကုိယ့္အလုပ္ကုိ ကုိယ္ဂုဏ္ယူပါ။

2.    ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈက ကုိယ့္စိတ္ကုိ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ ဟန္ေဆာင္မထားပါနဲ႔။

3.    အိပ္ေရး၀၀ အိပ္ပါ။

4.    ႏွစ္သက္တာကုိ ၀ယ္လိုက္ပါ။

5.    ေန႔စဥ္တစ္ခုခု ၿပီးေျမာက္ပါေစ။

6.    ေျပာင္းလြယ္ျပင္လြယ္ရွိတတ္ပါေစ။

7.    ျဖစ္ပ်က္တာေတြဟာ ယာယီပါဆုိတာ သတိရပါ။

8.    ကုိယ္ကုိယ္ကုိ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးတတ္ပါေစ။

9.    ၀ါသနာတူရာအစုအဖြဲ႕မွာပါ၀င္ပါ။

10. အေကာင္းျမတ္တတ္ပါေစ။