ကၽြန္မသည္ စာဖတ္၀ါသနာပါသူျဖစ္သည္။ စာဖတ္၀ါသနာပါရျခင္းမွာလည္း အေၾကာင္းမဲ့ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ကၽြန္မ ေဖေဖ၏ စာဖတ္၀ါသနာႀကီးမားမႈကုိ အေမြဆက္ခံရျခင္းလုိ႔ပင္ ဆုိခ်င္ပါသည္။
ကၽြန္မေဖေဖသည္ အလြန္စာဖတ္သူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ေဖေဖ အလုပ္အားလပ္ခ်ိန္တိုင္း ေဖေဖရဲ႕ လက္၀ယ္မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုင္ဖတ္ေနတာကုိပဲ ကၽြန္မသိတတ္သည့္အ႐ြယ္ကတည္းကပင္ ေတြ႕ျမင္ေနခဲ့ရျခင္းပါ။
စာအုပ္စာဖတ္၀ါသနာပါတဲ့ ေဖေဖဟာ စာအုပ္၀ယ္ရာ စာအုပ္စုေဆာင္းရာမွာလဲ ဇြဲႀကီးလွပါတယ္။ ဘယ္ကာလ ဘယ္အခ်ိန္အခါက စုေဆာင္းထားသည္မသိ။ တစ္ခ်ဳိ႕စာအုပ္ေတြရဲ႕ ထုတ္ေ၀ခုႏွစ္ေတြဟာ ကၽြန္မထက္ပင္ အသက္ႀကီးေနတာေတြ ေဖေဖ့စာအုပ္စင္ေပၚမွာ အမ်ားပင္။ ေဖေဖ့စာအုပ္စင္က စာအုပ္ေတြထဲမွာ ထူးဆန္းတာက အခ်စ္၀တၳဳဆုိလုိ႔ေတာ့ တစ္အုပ္တစ္ေလမွ မေတြ႕ရပါ။ ျမန္မာစာေပနဲ႔ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ေတြအျပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ေတြလည္း အမ်ားအျပားပါပဲ။
ျမန္မာစာေပနဲ႔ ေရးၾကတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက စာေရးဆရာႀကီးေတြက ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း၊ သခင္ ျမသန္း၊ ျမသန္းတင့္၊ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္၊ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္နဲ႔ ေ႐ွးေခတ္ စာဆုိ႐ွင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဆရာႀကီးပီမုိးနင္း၊ မဟာေဆြ၊ ဆရာတက္တုိးတုိ႔ရဲ႕ ႐ွားပါးလွတဲ့ စာေပတစ္ခ်ဳိ႕ကုိလည္း ေဖေဖ့စာအုပ္စင္မွာ ေတြ႕ရတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္မ (၆)တန္းႏွစ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္စၿပီး ေဖေဖက သူ႔စာအုပ္စင္က စာအုပ္ေတြကုိ ဖတ္ခိုင္းေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္မက ေဖေဖဖတ္ခိုင္းတဲ့စာအုပ္ေတြကုိ ဘယ္လုိစိတ္၀င္စားႏိုင္ပါ့မလဲ။ ကၽြန္မတုိ႔လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရၿပီး သိတတ္ ဖတ္တတ္တဲ့အ႐ြယ္ဟာ ကာတြန္းေတြေခတ္စားေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ကာတြန္းဖတ္တာမ်ားေတာ့ ကၽြန္မလည္း ဖတ္မိတာေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္မကာတြန္းဖတ္ေနခ်ိန္ ေဖေဖက ‘ကာတြန္းဖတ္တာ ေဖေဖမႀကိဳက္ဘူး။ မဖတ္ရဘူး’တဲ့။ ကၽြန္မက ျပန္ေျပာမိတယ္ ‘ကာတြန္းဖတ္တာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ေဖေဖ’လုိ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ‘ကာတြန္းေတြဘယ္လုိေကာင္းတယ္ေျပာေျပာ သမီးအတြက္ အက်ဳိးမ႐ွိႏိုင္ပါဘူး’တဲ့
‘ဒါျဖင့္ သမီး စာမဖတ္ရေတာ့လား’လုိ႔ ကၽြန္မက ေမးလိုက္ေတာ့ …..
‘သမီးဖတ္ဖုိ႔စာအုပ္ ေဖေဖေပးမယ္၊ ေဖေဖေပးတဲ့စာအုပ္ကုိဖတ္ၾကည့္’လုိ႔ေျပာၿပီး ဆရာျမသန္းတင့္ေရးတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ စာအုပ္စင္ကေနထုတ္ယူေပးတယ္။ ေဖေဖေပးခဲ့တဲ့စာအုပ္ကုိ ကၽြန္မဖြင့္ဖတ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိမွ စိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး။ ဟုိလွန္ဒီေလွာနဲ႔ပဲ စာအုပ္ကုိ ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။
ညေန ေဖေဖအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ ………
‘ေဖေဖေပးခဲ့တဲ့စာအုပ္ဖတ္ရဲ႕လား၊ ဘာေတြပါသလဲ’တဲ့။ ကၽြန္မကလည္း ‘ေဖေဖေပးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ကျဖင့္ ပ်င္းစရာႀကီး၊ ဘာမွ နားမလည္ပါဘူး’လုိ႔ဆုိလိုက္ေတာ့ … ‘သမီး ေနာက္တစ္ခါထပ္ဖတ္ပါ။ စိတ္၀င္တစားဖတ္ၾကည့္ပါ’လုိ႔ဆုိျပန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခက္ေတြ႕ရပါတယ္။ ‘မဖတ္ခ်င္ပါဘူး ေဖေဖရာ ပ်င္းတယ္’လုိ႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ကၽြန္မစကားၾကားေတာ့ ေဖေဖ့မ်က္ႏွာဟာ သိသိသာသာတင္းမာလာတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ‘သမီး ေဖေဖေပးတဲ့စာအုပ္ကုိ စိတ္၀င္တစားဖတ္ပါ။ မဖတ္ပဲမေနပါနဲ႔။ သမီးဖတ္တယ္ မဖတ္ဘူးဆုိတာ ေဖေဖအလုပ္ကျပန္လာရင္ ေမးမယ္’တဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ခဏေလးဟာ ကၽြန္မအတြက္ အခက္ဆုံးအခ်ိန္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ေဖေဖ့ကုိ ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္၊ ႐ုိေသမႈလဲ႐ွိတယ္၊ ေၾကာက္လဲေၾကာက္တယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေဖေဖေပးတဲ့စာအုပ္ကုိ ဖတ္ရပါေတာ့တယ္။ ဖတ္ေပမယ့္ ဘယ္လုိမွ စိတ္မ၀င္စားတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ေဖေဖျပန္လာရင္ စာအုပ္ဖတ္မဖတ္ စင္ခ်င္စစ္လိမ့္မယ္၊ ေဖေဖ့ကုိေျဖႏိုင္ဖုိ႔ စာပိုဒ္(၄-၅)ပိုဒ္ကုိ အလြတ္က်က္ထားလိုက္တယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ ေဖေဖအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ ခဏနားၿပီး ကၽြန္မကုိ သူေပးတဲ့စာအုပ္ဖတ္မဖတ္စစ္တာပါပဲ။ ကၽြန္မကလဲ ေဖေဖေမးလာရင္ေျဖႏိုင္ဖုိ႔ (၄-၅)ပိုဒ္က်က္ထားလုိ႔ အေျဖေပးဖုိ႔ ေဖေဖ့အနားကုိကပ္မိေတာ့ အထင္နဲ႔အျမင္လြဲေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္မထင္တာက စာအုပ္ဖတ္မဖတ္ေျဖႏိုင္ဖုိ႔ ဖတ္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းျပဖုိ႔ က်က္ထားတဲ့စာပိုဒ္တုိ႔ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာတုိ႔ကုိပါ မွတ္ထားခဲ့တာမုိ႔ ရင္ေကာ့ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဖေဖဟာ စာအုပ္ထဲမွာ ဘာေတြပါသလဲဆုိတဲ့ေမးခြန္းကုိ မေမးပဲ ဖုိး၀ဟာ သူ႔ကုိယ္က်ဳိးကုိစြန္႔ၿပီး အမ်ားအက်ဳိးရပ္႐ြာအက်ဳိးကုိဘာေၾကာင့္လုပ္ခဲ့တာလဲလုိ႔ေမးလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မမေျဖႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒီေတာ့ ေဖေဖက ‘ငါ့သမီး …. သမီးကုိ ေဖေဖဖတ္ခိုင္းတာ စိတ္၀င္တစားမဖတ္ဘူးဆုိတာကုိ ေဖေဖသိတယ္။ ေဖေဖသမီးကုိ ဖတ္ခိုင္းေနတာ သမီးစိတ္ပါ၀င္စားဖတ္စမ္းပါ။ သမီးဖတ္တဲ့စာေပေတြက တစ္ေန႔ သမီးကို အက်ဳိးအမ်ားႀကီးေပးပါလိမ့္မယ္။ စာအုပ္ေတြဟာ သမီးအတြက္ အေကာင္းဆုံးအေဖာ္မြန္ေတြျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါကုိ သမီး ဦးေႏွာက္ထဲမွာ စြဲထားၿပီး ေဖေဖေပးတဲ့ဖတ္ေစခ်င္တဲ့စာအုပ္ေတြကုိ ေက်ာင္းအားလပ္ရက္ အခ်ိန္ေတြမွာဖတ္ၾကည့္ပါ’ဆုိတဲ့ ေဖေဖ့ရဲ႕စကားက ကၽြန္မရင္ထဲစြဲခဲ့ပါတယ္။
အဲလုိနဲ႔ ေဖေဖ့စာအုပ္စင္က စာအုပ္ေတြကုိ ကၽြန္မ စိတ္၀င္တစား ကိုင္တြယ္ၾကည့္႐ႈမိလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္၀င္တစား ဖတ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေဖေဖေျပာတာ အလြန္မွန္ခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္စာေပလူ႔မိတ္ေဆြ အလိမၼာစာမွာ႐ွိတုိတာေတြဟာ အလြန္မွန္ကန္တဲ့တရားေတြပါ။ စာအုပ္ေတြဟာ ကၽြန္မအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္အားရရင္ စာကုိပဲ ဖတ္ခ်င္စိတ္႐ွိတယ္။ စာမ်ားမ်ားဖတ္ေတာ့ ေက်ာင္းစာအတြက္ေရာ၊ အေထြေထြဗဟုသုတအတြက္ပါ အသိပညာေတြရလာခဲ့ပါတယ္။
အဲလုိနဲ႔ပဲ ေဖေဖ့ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈေၾကာင့္ ကၽြန္မ စာဖတ္၀ါသနာ ပါလာခဲ့ရပါတယ္။
စာဖတ္၀ါသနာပါလာေအာင္ မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕အဖုိး (ေမေမ့ရဲ႕ ေဖေဖ)၊ အဲဒီ၀ါသနာကုိ ႐ွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေအာင္ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ယုယခဲ့ၾကတဲ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ တုိ႔ကုိ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
၁၉၉၆-ခုႏွစ္က စိတ္ထဲမွာ႐ွိတဲ့အတိုင္း ခ်ေရးခဲ့တဲ့ စာစီစာကုံးဆန္ဆန္ စာတုိေလးပါ။ အခုေတာ့ ပုံစံေလးနည္းနည္းေျပာင္းၿပီးေရးလိုက္တာပါ။
ကၽြန္မေဖေဖသည္ အလြန္စာဖတ္သူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ေဖေဖ အလုပ္အားလပ္ခ်ိန္တိုင္း ေဖေဖရဲ႕ လက္၀ယ္မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုင္ဖတ္ေနတာကုိပဲ ကၽြန္မသိတတ္သည့္အ႐ြယ္ကတည္းကပင္ ေတြ႕ျမင္ေနခဲ့ရျခင္းပါ။
စာအုပ္စာဖတ္၀ါသနာပါတဲ့ ေဖေဖဟာ စာအုပ္၀ယ္ရာ စာအုပ္စုေဆာင္းရာမွာလဲ ဇြဲႀကီးလွပါတယ္။ ဘယ္ကာလ ဘယ္အခ်ိန္အခါက စုေဆာင္းထားသည္မသိ။ တစ္ခ်ဳိ႕စာအုပ္ေတြရဲ႕ ထုတ္ေ၀ခုႏွစ္ေတြဟာ ကၽြန္မထက္ပင္ အသက္ႀကီးေနတာေတြ ေဖေဖ့စာအုပ္စင္ေပၚမွာ အမ်ားပင္။ ေဖေဖ့စာအုပ္စင္က စာအုပ္ေတြထဲမွာ ထူးဆန္းတာက အခ်စ္၀တၳဳဆုိလုိ႔ေတာ့ တစ္အုပ္တစ္ေလမွ မေတြ႕ရပါ။ ျမန္မာစာေပနဲ႔ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ေတြအျပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ေတြလည္း အမ်ားအျပားပါပဲ။
ျမန္မာစာေပနဲ႔ ေရးၾကတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက စာေရးဆရာႀကီးေတြက ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း၊ သခင္ ျမသန္း၊ ျမသန္းတင့္၊ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္၊ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္နဲ႔ ေ႐ွးေခတ္ စာဆုိ႐ွင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဆရာႀကီးပီမုိးနင္း၊ မဟာေဆြ၊ ဆရာတက္တုိးတုိ႔ရဲ႕ ႐ွားပါးလွတဲ့ စာေပတစ္ခ်ဳိ႕ကုိလည္း ေဖေဖ့စာအုပ္စင္မွာ ေတြ႕ရတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္မ (၆)တန္းႏွစ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္စၿပီး ေဖေဖက သူ႔စာအုပ္စင္က စာအုပ္ေတြကုိ ဖတ္ခိုင္းေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္မက ေဖေဖဖတ္ခိုင္းတဲ့စာအုပ္ေတြကုိ ဘယ္လုိစိတ္၀င္စားႏိုင္ပါ့မလဲ။ ကၽြန္မတုိ႔လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရၿပီး သိတတ္ ဖတ္တတ္တဲ့အ႐ြယ္ဟာ ကာတြန္းေတြေခတ္စားေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ကာတြန္းဖတ္တာမ်ားေတာ့ ကၽြန္မလည္း ဖတ္မိတာေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္မကာတြန္းဖတ္ေနခ်ိန္ ေဖေဖက ‘ကာတြန္းဖတ္တာ ေဖေဖမႀကိဳက္ဘူး။ မဖတ္ရဘူး’တဲ့။ ကၽြန္မက ျပန္ေျပာမိတယ္ ‘ကာတြန္းဖတ္တာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ေဖေဖ’လုိ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ‘ကာတြန္းေတြဘယ္လုိေကာင္းတယ္ေျပာေျပာ သမီးအတြက္ အက်ဳိးမ႐ွိႏိုင္ပါဘူး’တဲ့
‘ဒါျဖင့္ သမီး စာမဖတ္ရေတာ့လား’လုိ႔ ကၽြန္မက ေမးလိုက္ေတာ့ …..
‘သမီးဖတ္ဖုိ႔စာအုပ္ ေဖေဖေပးမယ္၊ ေဖေဖေပးတဲ့စာအုပ္ကုိဖတ္ၾကည့္’လုိ႔ေျပာၿပီး ဆရာျမသန္းတင့္ေရးတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ စာအုပ္စင္ကေနထုတ္ယူေပးတယ္။ ေဖေဖေပးခဲ့တဲ့စာအုပ္ကုိ ကၽြန္မဖြင့္ဖတ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိမွ စိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး။ ဟုိလွန္ဒီေလွာနဲ႔ပဲ စာအုပ္ကုိ ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။
ညေန ေဖေဖအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ ………
‘ေဖေဖေပးခဲ့တဲ့စာအုပ္ဖတ္ရဲ႕လား၊ ဘာေတြပါသလဲ’တဲ့။ ကၽြန္မကလည္း ‘ေဖေဖေပးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ကျဖင့္ ပ်င္းစရာႀကီး၊ ဘာမွ နားမလည္ပါဘူး’လုိ႔ဆုိလိုက္ေတာ့ … ‘သမီး ေနာက္တစ္ခါထပ္ဖတ္ပါ။ စိတ္၀င္တစားဖတ္ၾကည့္ပါ’လုိ႔ဆုိျပန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခက္ေတြ႕ရပါတယ္။ ‘မဖတ္ခ်င္ပါဘူး ေဖေဖရာ ပ်င္းတယ္’လုိ႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ကၽြန္မစကားၾကားေတာ့ ေဖေဖ့မ်က္ႏွာဟာ သိသိသာသာတင္းမာလာတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ‘သမီး ေဖေဖေပးတဲ့စာအုပ္ကုိ စိတ္၀င္တစားဖတ္ပါ။ မဖတ္ပဲမေနပါနဲ႔။ သမီးဖတ္တယ္ မဖတ္ဘူးဆုိတာ ေဖေဖအလုပ္ကျပန္လာရင္ ေမးမယ္’တဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ခဏေလးဟာ ကၽြန္မအတြက္ အခက္ဆုံးအခ်ိန္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ေဖေဖ့ကုိ ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္၊ ႐ုိေသမႈလဲ႐ွိတယ္၊ ေၾကာက္လဲေၾကာက္တယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေဖေဖေပးတဲ့စာအုပ္ကုိ ဖတ္ရပါေတာ့တယ္။ ဖတ္ေပမယ့္ ဘယ္လုိမွ စိတ္မ၀င္စားတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ေဖေဖျပန္လာရင္ စာအုပ္ဖတ္မဖတ္ စင္ခ်င္စစ္လိမ့္မယ္၊ ေဖေဖ့ကုိေျဖႏိုင္ဖုိ႔ စာပိုဒ္(၄-၅)ပိုဒ္ကုိ အလြတ္က်က္ထားလိုက္တယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ ေဖေဖအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ ခဏနားၿပီး ကၽြန္မကုိ သူေပးတဲ့စာအုပ္ဖတ္မဖတ္စစ္တာပါပဲ။ ကၽြန္မကလဲ ေဖေဖေမးလာရင္ေျဖႏိုင္ဖုိ႔ (၄-၅)ပိုဒ္က်က္ထားလုိ႔ အေျဖေပးဖုိ႔ ေဖေဖ့အနားကုိကပ္မိေတာ့ အထင္နဲ႔အျမင္လြဲေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္မထင္တာက စာအုပ္ဖတ္မဖတ္ေျဖႏိုင္ဖုိ႔ ဖတ္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းျပဖုိ႔ က်က္ထားတဲ့စာပိုဒ္တုိ႔ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာတုိ႔ကုိပါ မွတ္ထားခဲ့တာမုိ႔ ရင္ေကာ့ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဖေဖဟာ စာအုပ္ထဲမွာ ဘာေတြပါသလဲဆုိတဲ့ေမးခြန္းကုိ မေမးပဲ ဖုိး၀ဟာ သူ႔ကုိယ္က်ဳိးကုိစြန္႔ၿပီး အမ်ားအက်ဳိးရပ္႐ြာအက်ဳိးကုိဘာေၾကာင့္လုပ္ခဲ့တာလဲလုိ႔ေမးလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မမေျဖႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒီေတာ့ ေဖေဖက ‘ငါ့သမီး …. သမီးကုိ ေဖေဖဖတ္ခိုင္းတာ စိတ္၀င္တစားမဖတ္ဘူးဆုိတာကုိ ေဖေဖသိတယ္။ ေဖေဖသမီးကုိ ဖတ္ခိုင္းေနတာ သမီးစိတ္ပါ၀င္စားဖတ္စမ္းပါ။ သမီးဖတ္တဲ့စာေပေတြက တစ္ေန႔ သမီးကို အက်ဳိးအမ်ားႀကီးေပးပါလိမ့္မယ္။ စာအုပ္ေတြဟာ သမီးအတြက္ အေကာင္းဆုံးအေဖာ္မြန္ေတြျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါကုိ သမီး ဦးေႏွာက္ထဲမွာ စြဲထားၿပီး ေဖေဖေပးတဲ့ဖတ္ေစခ်င္တဲ့စာအုပ္ေတြကုိ ေက်ာင္းအားလပ္ရက္ အခ်ိန္ေတြမွာဖတ္ၾကည့္ပါ’ဆုိတဲ့ ေဖေဖ့ရဲ႕စကားက ကၽြန္မရင္ထဲစြဲခဲ့ပါတယ္။
အဲလုိနဲ႔ ေဖေဖ့စာအုပ္စင္က စာအုပ္ေတြကုိ ကၽြန္မ စိတ္၀င္တစား ကိုင္တြယ္ၾကည့္႐ႈမိလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္၀င္တစား ဖတ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေဖေဖေျပာတာ အလြန္မွန္ခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္စာေပလူ႔မိတ္ေဆြ အလိမၼာစာမွာ႐ွိတုိတာေတြဟာ အလြန္မွန္ကန္တဲ့တရားေတြပါ။ စာအုပ္ေတြဟာ ကၽြန္မအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္အားရရင္ စာကုိပဲ ဖတ္ခ်င္စိတ္႐ွိတယ္။ စာမ်ားမ်ားဖတ္ေတာ့ ေက်ာင္းစာအတြက္ေရာ၊ အေထြေထြဗဟုသုတအတြက္ပါ အသိပညာေတြရလာခဲ့ပါတယ္။
အဲလုိနဲ႔ပဲ ေဖေဖ့ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈေၾကာင့္ ကၽြန္မ စာဖတ္၀ါသနာ ပါလာခဲ့ရပါတယ္။
စာဖတ္၀ါသနာပါလာေအာင္ မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕အဖုိး (ေမေမ့ရဲ႕ ေဖေဖ)၊ အဲဒီ၀ါသနာကုိ ႐ွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေအာင္ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ယုယခဲ့ၾကတဲ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ တုိ႔ကုိ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
၁၉၉၆-ခုႏွစ္က စိတ္ထဲမွာ႐ွိတဲ့အတိုင္း ခ်ေရးခဲ့တဲ့ စာစီစာကုံးဆန္ဆန္ စာတုိေလးပါ။ အခုေတာ့ ပုံစံေလးနည္းနည္းေျပာင္းၿပီးေရးလိုက္တာပါ။
No comments:
Post a Comment