သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေရးထားတဲ့ ...
“နင္ေျပာခ်င္သမွ် ငါ့အေၾကာင္း ငါ့ကုိလာေျပာပါ။ နင္သိခ်င္သမွ်ငါ့အေၾကာင္း ငါ့ကုိေမးပါ။ အျခားသူကုိ ေမးရင္ နင္သိခ်င္သမွ် အားလုံး သိရမွာမဟုတ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ငါ့အေၾကာင္းကုိ ငါကုိယ္တိုင္ေလာက္ (လူလူခ်င္း) အျခားသူေတြက ပုိမသိႏိုင္ပါ” ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလးကုိ ကၽြန္မနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆုံျဖစ္ၾကတဲ့ တစ္ရက္မွာ စကားစပ္မိရင္း စိတ္ျပဳတင္းေပါက္ ကုိယ္စီဖြင့္မိၾကတယ္။
A : အင္း …. ဟုတ္တယ္ … လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ေလာက္ ဘယ္သူမွ ပုိမသိႏိုင္ဘူး။
B : ငါ့အေၾကာင္းပိုျပီး ျပည့္ျပည့္စုံစုံ သိခ်င္ရင္ ငါ့မိဘကိုသာ လာေမးေပေတာ့။ အဲဒါဆိုပိုမမွန္ဘူးလား။
A : မဟုတ္ဘူး။ မိဘ မသိတဲ့အေၾကာင္းလည္း ရွိႏိုင္သလုိ ရွိလည္း႐ွိတတ္တယ္ေလ။ ဥပမာ - ရည္းစားထားတာကုိ မိဘက မသိေစခ်င္တာကုိ ကုိယ္က ေျပာျပမလား။ ဟုတ္ဘူးလား။
B : မိဘကို မေျပာျပေပမဲ ့လည္း မိဘကသိခ်င္သိေနတတ္တာ။ သားသမီးေတြကို သူတို႔ေမြးေကြ်းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာ။
A : ေၾသာ္ … အားလုံးကုိေတာ့ ဘယ္ေျပာျပပါ့မလဲ။ ရွင္ေရာ ရည္စားထားတဲ့အေၾကာင္း မိဘကုိ အကုန္လုံး လိုက္ေျပာဖူးလား။ မိဘ မသိေအာင္ တမင္ ဖုံးဖိထားတာ မဟုတ္ေပမယ့္ေလ။ ကဲ ... ေျပာေလ။
B : မိဘက အလိုလိုသိေနတာ။
A : အားလုံးကုိ သိလုိ႔လား။ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္။
B : မရုိးမသားလုပ္ထားတဲ့သူတေယာက္ မိဘေ႔႐ွမွာ ရဲရဲၾကီး ရင္ဆိုင္၀ံ့လို႔လား။
A : ဟာ … မရုိးမသားလုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူးေလ။
B : အေျပာအဆိုအေနအထိုင္ကအစ လွ်ဳိ႕၀ွက္လာရင္ တရက္မဟုတ္တရက္မိဘက သိလာတာၾကီးပဲ။
A : လွ်ဳိ႕၀ွက္တာမွ မဟုတ္တာေလ။ အရြယ္ေရာက္တဲ့သူတစ္ေယာက္ကုိ မိဘက ေနရာတကာလုိက္ၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ သူက ရည္စားထားတာကုိေတာ့ မိဘကုိ ေျပာခ်င္မွ ေျပာမွေပါ့။
B : စကားမေျပာတတ္တဲ့ အူ၀ဲ အရြယ္တုံးက အေလးအေပါ့သြားခ်င္တာကို မိဘကဘယ္လိုလုပ္ျပီးသိေနလဲ။
A : သူ ေပါက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ သိတာေပါ့။
B : အဲဒီခေလးရဲ႕အရိပ္အေျခပဲ။ အေမကိုျပန္ေမးၾကည့္ပါ၊ သမီး ငယ္ငယ္တုံးက အေပါ့အေလးသြားခ်င္ခဲ့တာကိုအေမတို ့ၾကိဳတင္သိခဲ့ဘူးလားလို႔။
A : ရွင္က စကားကုိ လာၿပီး ကပ္သီးကပ္သပ္ေျပာေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္က အရာအားလုံးကုိ မိဘကုိ တစ္စမက်န္ ျပန္မေျပာတတ္ပါဘူး။
B : ကၽြန္မေျပာတာကုိ ရွင္သေဘာမေပါက္ေသးဘူးထင္တယ္။
A : ဒါဆုိ ဆုိလုိရင္းကုိ ေျပာေလ။
B : ကၽြန္မဆုိလုိတာက ဘယ္ေသာအခါမွ မိဘကုိ ဘာမွမေျပာလည္း မိဘက သူတုိ႔သားသမီးကုိ အလုိလုိသိေနတတ္တာ။
A : မိဘက အလုိလုိသိတယ္ဆုိတာ အားလုံးကုိ မဟုတ္ဘူးေနာ္။
B : ဥပမာ ရဲတေယာက္ေ႔႐ွမွာ သူခိုး ဒါးျမတေယာက္က ရင္ေကာ့ျပီးသြားရဲပါ့မလား
A : အာ … မဆုိင္ဘူးေလ။ မိဘ မသိေအာင္ ခုိးလုပ္တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ တမင္ အသိမေပးပဲထားတာလည္းမဟုတ္ဘူး။
B : အင္းေပါ့ေလ၊ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ မိဘေနရာကိုေရာက္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကၽြန္မေျပာတာ မွားသလားမွန္သလားသိရမွာပါ။
A : မဟုတ္ဘူး ႐ွင္ေျပာတာကုိ လက္မခံတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကၽြန္မကလည္း မိဘနဲ႔သားသမီးၾကားမွာ ရွိတတ္တာေလးကုိ ေျပာျပတာ။
* ကၽြန္မရယ္ မိဘေနရာကုိေရာက္ရွိေနတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းရယ္ဆုံမိၾကတဲ့ခဏမွာ ကၽြန္မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ျပဳတင္းေပါက္ကုိယ္စီဖြင့္ၿပီး အသိဖလွယ္ခဲ့ၾကရာကေန မိဘအေပၚပုိၿပီးနားလည္မႈရွိလာေစခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းသုိ႔အမွတ္တရပါ။
“နင္ေျပာခ်င္သမွ် ငါ့အေၾကာင္း ငါ့ကုိလာေျပာပါ။ နင္သိခ်င္သမွ်ငါ့အေၾကာင္း ငါ့ကုိေမးပါ။ အျခားသူကုိ ေမးရင္ နင္သိခ်င္သမွ် အားလုံး သိရမွာမဟုတ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ငါ့အေၾကာင္းကုိ ငါကုိယ္တိုင္ေလာက္ (လူလူခ်င္း) အျခားသူေတြက ပုိမသိႏိုင္ပါ” ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလးကုိ ကၽြန္မနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆုံျဖစ္ၾကတဲ့ တစ္ရက္မွာ စကားစပ္မိရင္း စိတ္ျပဳတင္းေပါက္ ကုိယ္စီဖြင့္မိၾကတယ္။
A : အင္း …. ဟုတ္တယ္ … လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ေလာက္ ဘယ္သူမွ ပုိမသိႏိုင္ဘူး။
B : ငါ့အေၾကာင္းပိုျပီး ျပည့္ျပည့္စုံစုံ သိခ်င္ရင္ ငါ့မိဘကိုသာ လာေမးေပေတာ့။ အဲဒါဆိုပိုမမွန္ဘူးလား။
A : မဟုတ္ဘူး။ မိဘ မသိတဲ့အေၾကာင္းလည္း ရွိႏိုင္သလုိ ရွိလည္း႐ွိတတ္တယ္ေလ။ ဥပမာ - ရည္းစားထားတာကုိ မိဘက မသိေစခ်င္တာကုိ ကုိယ္က ေျပာျပမလား။ ဟုတ္ဘူးလား။
B : မိဘကို မေျပာျပေပမဲ ့လည္း မိဘကသိခ်င္သိေနတတ္တာ။ သားသမီးေတြကို သူတို႔ေမြးေကြ်းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာ။
A : ေၾသာ္ … အားလုံးကုိေတာ့ ဘယ္ေျပာျပပါ့မလဲ။ ရွင္ေရာ ရည္စားထားတဲ့အေၾကာင္း မိဘကုိ အကုန္လုံး လိုက္ေျပာဖူးလား။ မိဘ မသိေအာင္ တမင္ ဖုံးဖိထားတာ မဟုတ္ေပမယ့္ေလ။ ကဲ ... ေျပာေလ။
B : မိဘက အလိုလိုသိေနတာ။
A : အားလုံးကုိ သိလုိ႔လား။ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္။
B : မရုိးမသားလုပ္ထားတဲ့သူတေယာက္ မိဘေ႔႐ွမွာ ရဲရဲၾကီး ရင္ဆိုင္၀ံ့လို႔လား။
A : ဟာ … မရုိးမသားလုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူးေလ။
B : အေျပာအဆိုအေနအထိုင္ကအစ လွ်ဳိ႕၀ွက္လာရင္ တရက္မဟုတ္တရက္မိဘက သိလာတာၾကီးပဲ။
A : လွ်ဳိ႕၀ွက္တာမွ မဟုတ္တာေလ။ အရြယ္ေရာက္တဲ့သူတစ္ေယာက္ကုိ မိဘက ေနရာတကာလုိက္ၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ သူက ရည္စားထားတာကုိေတာ့ မိဘကုိ ေျပာခ်င္မွ ေျပာမွေပါ့။
B : စကားမေျပာတတ္တဲ့ အူ၀ဲ အရြယ္တုံးက အေလးအေပါ့သြားခ်င္တာကို မိဘကဘယ္လိုလုပ္ျပီးသိေနလဲ။
A : သူ ေပါက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ သိတာေပါ့။
B : အဲဒီခေလးရဲ႕အရိပ္အေျခပဲ။ အေမကိုျပန္ေမးၾကည့္ပါ၊ သမီး ငယ္ငယ္တုံးက အေပါ့အေလးသြားခ်င္ခဲ့တာကိုအေမတို ့ၾကိဳတင္သိခဲ့ဘူးလားလို႔။
A : ရွင္က စကားကုိ လာၿပီး ကပ္သီးကပ္သပ္ေျပာေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္က အရာအားလုံးကုိ မိဘကုိ တစ္စမက်န္ ျပန္မေျပာတတ္ပါဘူး။
B : ကၽြန္မေျပာတာကုိ ရွင္သေဘာမေပါက္ေသးဘူးထင္တယ္။
A : ဒါဆုိ ဆုိလုိရင္းကုိ ေျပာေလ။
B : ကၽြန္မဆုိလုိတာက ဘယ္ေသာအခါမွ မိဘကုိ ဘာမွမေျပာလည္း မိဘက သူတုိ႔သားသမီးကုိ အလုိလုိသိေနတတ္တာ။
A : မိဘက အလုိလုိသိတယ္ဆုိတာ အားလုံးကုိ မဟုတ္ဘူးေနာ္။
B : ဥပမာ ရဲတေယာက္ေ႔႐ွမွာ သူခိုး ဒါးျမတေယာက္က ရင္ေကာ့ျပီးသြားရဲပါ့မလား
A : အာ … မဆုိင္ဘူးေလ။ မိဘ မသိေအာင္ ခုိးလုပ္တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ တမင္ အသိမေပးပဲထားတာလည္းမဟုတ္ဘူး။
B : အင္းေပါ့ေလ၊ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ မိဘေနရာကိုေရာက္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကၽြန္မေျပာတာ မွားသလားမွန္သလားသိရမွာပါ။
A : မဟုတ္ဘူး ႐ွင္ေျပာတာကုိ လက္မခံတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကၽြန္မကလည္း မိဘနဲ႔သားသမီးၾကားမွာ ရွိတတ္တာေလးကုိ ေျပာျပတာ။
* ကၽြန္မရယ္ မိဘေနရာကုိေရာက္ရွိေနတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းရယ္ဆုံမိၾကတဲ့ခဏမွာ ကၽြန္မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ျပဳတင္းေပါက္ကုိယ္စီဖြင့္ၿပီး အသိဖလွယ္ခဲ့ၾကရာကေန မိဘအေပၚပုိၿပီးနားလည္မႈရွိလာေစခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းသုိ႔အမွတ္တရပါ။
No comments:
Post a Comment