Tuesday, October 02, 2012

လူသားတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလာတဲ့ေန႔

လူသားေတြအမ်ားႀကီးဟာ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လူ႔ေလာကႀကီးထဲကုိ ၀င္လာေနၾကတယ္။ ဒီထဲကမွ လူသားတစ္ေယာက္ လူ႔ေလာကႀကီးထဲ ေရာက္လာတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ကုိ ကၽြန္မ ပုိၿပီးမွတ္မွတ္ယယ ႐ွိေနခဲ့တယ္။ အဲဒီေန႔က ကၽြန္မလူ႔ေလာကႀကီးထဲေရာက္လာၿပီး ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုျပည့္ခဲ့တဲ့ သကၠရာဇ္တစ္ခုမွာေပါ့ . . . ။


အဲဒီေန႔ မနက္အေစာလင္းအားႀကီးအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ႏုိးသြားခဲ့တယ္။ ခါတုိင္းလုိ ကၽြန္မေဘးမွာ အိပ္တဲ့ အစ္မ၀မ္းကြဲကုိလည္း မေတြ႕ရဘူး။ ဒါနဲ႔ အိပ္ခန္းအျပင္ထြက္သြားလိုက္ေတာ့ အစ္မကုိေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ‘အစ္မ ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ေမေမတုိ႔ေရာ’လုိ႔ ေမးလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ အစ္မက ‘အန္တီမာ ဗိုက္နာလုိ႔ ေဆး႐ုံကုိသြားၿပီ ျပန္အိပ္ေတာ့ေနာ္။ မနက္မွ ေဆး႐ုံကုိသြားၾကမယ္’ဆုိတာေၾကာင့္ ကၽြန္မျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ မနက္မုိးလင္းေတာ့ ကၽြန္မနဲ႔ညီမေလးလည္း အိပ္ယာႏုိးေတာ့ အစ္မက မုန္႔ေကၽြးေကာ္ဖီတိုက္ၿပီး ေဆး႐ုံသြားဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနတုန္း အေဖျပန္ေရာက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ အစ္မကေျပးၿပီး ‘ဦးေလး၊ အန္တီမာ ကေလးေလး ေမြးၿပီလား’လို႔ေမးလိုက္တယ္။ ကၽြန္မလည္း အစ္မေနာက္က အေျပးလိုက္သြားတာဆုိေတာ့ အေဖျပန္ေျပာလာမယ့္စကားကုိ ေစာင့္ေနမိတယ္။



အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေဖက ျပန္ေျပာတယ္ ‘အန္တီမာက သမီးေလးေမြးတယ္’လုိ႔လည္း ေျပာလိုက္ေရာ … ကၽြန္မေလ ဘယ္လုိ၀မ္းသာမွန္းမသိဘူး။ ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္႐ႊင္ၿပီး . . . ‘အေဖ … သမီးတုိ႔ အခုေဆး႐ုံကုိ သြားရေအာင္ေနာ္၊ ကေလးေလးကုိ ျမင္ခ်င္လွၿပီ’ဆိုတာေၾကာင့္ အေဖက ခဏေနရင္သြားမယ္လုိ႔ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ခဏေနေတာ့ ေဆး႐ုံေရာက္သြားၾကေတာ့တယ္။ ေဆး႐ုံေရာက္တာနဲ႔ ေမေမလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ကုတင္နားေျပးၿပီး ေမေမ့ေဘးမွာ အႏွီးထုတ္ေလးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးေလးကုိၾကည့္ၿပီး ပါးေလးနီတာရဲေနတာေလးကုိ ဆြဲခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတယ္။ အႏွီးထုတ္ကေလးကုိလည္း လက္နဲ႔ ခဏခဏ တုိ႔ၾကည့္မိတယ္။ ကေလးေလးက ခ်စ္စရာေလးေနာ္လုိ႔ေျပာၿပီး တစ္ေနကုန္ ေဆး႐ုံက မျပန္ပဲ ကေလးေလး အနားမွာပဲ ကပ္ေနခဲ့တယ္။ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့လည္း မျပန္ခ်င္ပဲ ျပန္လာခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေန႔မွာလည္း ေဆး႐ုံမွာ တစ္ေနကုန္ေနခ်င္ေပမယ့္ ခဏပဲ ေနရၿပီး အိမ္ကုိျပန္လာရတယ္ေလ။

ဒီလုိနဲ႔ ၃-ရက္ေျမာက္ၿပီးတဲ့ေန႔မွာေတာ့ ေမေမ ေဆး႐ုံကေန အိမ္ကုိျပန္လာတယ္ေလ။ အဲဒီ ကေလးေလးလည္း ပါလာေတာ့တာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီကေလးေလးဟာ လူ႕ေလာကႀကီးထဲေရာက္႐ွိလာၿပီးေနာက္မွာ ကၽြန္မဘ၀ထဲကုိလည္း ၀င္ေရာက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ ကၽြန္မမွာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြေရာက္တုိင္း အဲဒီ ကေလးေလးအနားကမခြာပဲတစ္ေနကုန္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီကေလးေလးကုိ ပုခတ္ထဲထည့္လႊဲတယ္။ ကေလးေလးအိပ္ေအာင္ သီခ်င္းေတြဆုိၿပီး ေခ်ာ့သိပ္တယ္။ အဲဒီ ကေလးေလးကုိ ကၽြန္မ တအားခ်စ္ပါတယ္။ သူေမြးဖြားလာရာေန႔ကတည္းကခ်စ္တာ အခုထိလည္း ခ်စ္တယ္။

ကၽြန္မကေတာ့ အဲဒီ ကေလးေလး လူ႔ေလာကထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ေန႔ကုိလည္း အမွတ္တရေန႔အျဖစ္အၿမဲသတိရမိတယ္။ အခုလည္း အဲဒီကေလးေလး လူ႔ေလာကထဲမွာ ေမြးဖြားတဲ့ေန႔ကစၿပီးေရတြက္ရင္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂-ခုကုိ ျဖတ္ေက်ာ္လြန္ေျမာက္ခဲ့ျပန္ၿပီ။ သူ လူ႔ေလာကႀကီးထဲ ေမြးဖြားျခင္းခံရတဲ့ ေန႔ကုိေတာ့ ကၽြန္မ တစ္သက္တာထာ၀ရ အၿမဲ အမွတ္ယေနမွာပါ … … … အဲဒီေန႔ေလးက ႏွစ္စဥ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂-ရက္ေန႔ေပါ့ … … ။

ေအာက္တုိဘာ ၂-ရက္ေန႔မွာ ေမြးေန႔က်ေရာက္တဲ့ .................. ညီမေလး ‘ၾကယ္စင္ခ်ဳိ’ အတြက္ေမြးေန႔အမွတ္တယ . . .

You're my heart, you're my soul ... that is only in my thing i really know .... .... 
Happy Birthday to my lovely sister ......

No comments:

Post a Comment