မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ A-လမ္းမႀကီးထက္ အေနာက္မွ အေ႔ရွသုိ႔ စက္ဘီးတစ္စီးသြားေနေလရဲ႕ … အခ်ိန္ကညေန ၅-နာရီခြဲ… အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေလာက္ေပါ့… ဆံပင္တုိတုိ၊ T-shirt အနက္ေရာင္ကုိ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာႏုနဲ႔တြဲ၀တ္ထားၿပီး ေက်ာပုိးအိတ္တစ္လုံးလြယ္ထားၿပီးစက္ဘီးကုိအားစိုက္ၿပီးနင္းေနတယ္။အေ၀းကၾကည့္ရင္ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္လုိ႔ထင္ရေပမယ့္ အသက္ ၂၀-၀န္းက်င္ ေလာက္ရွိတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေပါ့။
လမ္းရဲ႕ ညာဘက္ေဘးကုိကပ္ၿပီးစက္ဘီးနင္းလာေနစဥ္မွာပဲေဘးနားကတ႐ွိန္ထုိးေက်ာ္တက္သြားတဲ့အခ်ိန္ဟိုင္းလတ္ကားတစ္စီးေနာက္ၿမီးရမ္းခါသြားၿပီးေကာင္မေလးရဲ႕ စက္ဘီးကုိတိုက္မိသြားတယ္ …
“ဒုန္း”
“အား”
ေကာင္မေလးေရာစက္ဘီးေရာညာဘက္ကုိေစာင္းၿပီးလဲက်သြားတယ္။ ကားကေတာ့ မရပ္တဲ့အျပင္ တစ္ခ်က္မွလည္းလွည့္မၾကည့္ အရွိန္လည္းမေလွ်ာ့ပဲဆက္ေမာင္းသြားတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ဆက္ေမာင္းသြားတဲ့ကားကုိစိတ္တုိစြာလွမ္းၾကည့္ရင္းပါးစပ္ကေရရြတ္မိတယ္ …
“ဟင္ … ေတာ္ေတာ္ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးလွပါလား … သူ႔ကားနဲ႔ တိုက္သြားတာေတာင္ တစ္ခ်က္မွ လွည့္ၾကည့္ေဖာ္မရဘူး”
လဲေနရာကေနထမလု႔ိလုပ္လိုက္ေတာ့ ေျခက်င္း၀တ္ေနရာက ေတာ္ေတာ္ေလးနာေနတာမုိ႔ လက္နဲ႔ဖိလိုက္မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲလက္ကေသြးေတြထြက္ေနတာကုိလည္းသိလိုက္တယ္။ အနီးအနားမွာ ႐ိွတဲ့ ဆုိကၠားဂိတ္ကဆိုကၠားနင္းသူတခ်ဳိ႕ေရာက္လာၿပီးေကာင္မေလးကုိထူေပးၿပီးစက္ဘီးလက္ကိုင္ကုိ ၀ိုင္းၿပီးျပင္ေပးၾကရင္း …
“ေတာက္ … ဘယ္လုိကားလည္းေမာင္းတာလည္းၾကမ္းလိုက္တာ၊ တိုက္မိတာကုိလည္းတစ္ခ်က္မွ လွည့္မၾကည့္ဘူး၊ နံပါတ္က ထ/---- ၊ ကေလးမရရဲ႕လား။ စက္ဘီးနင္းႏိုင္ေသးရဲ႕လား”
ေကာင္မေလးကစက္ဘီးလက္ကိုင္ကုိကုိင္ရင္း “ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ ေျဖးေျဖးနင္းသြားလုိ႔ရပါတယ္။ ေက်းဇူးပါပဲဦးေလးတုိ႔ရယ္”
“ေအး … ေျဖးေျဖးေတာ့နင္းဦး … ဘယ္ထိျပန္ရမွာလဲမနင္းႏိုင္ရင္လည္းဒီကဆိုကၠားတစ္စီးလိုက္ပုိ႔ေပးမယ္ေလ”
“ရတယ္ဦးေလး … အိမ္က ေ၀းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နင္းသြားလိုက္မယ္။ေက်းဇူးပဲေနာ္ ဦးေလးတုိ႔”
ေကာင္မေလးလည္းစက္ဘီးကုိဆက္ၿပီးနင္းလာလိုက္တယ္။ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ခုနကသူ႔ကိုတိုက္မိသြားတဲ့ကားကုိလမ္းေဘးမွာရပ္ထားတာေတြ႕လိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးကစက္ဘီးကုိရပ္ၿပီးအဲဒီကားနားသြားလိုက္တယ္။ ကားနားမွာလူတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ ေဘးနား၀န္းက်င္ကုိ လွမ္္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀င္းၾကားေလးတစ္ခုထဲမွာ လူတစ္စုစကားေျပာေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီနားကုိသြားလိုက္တယ္ …
“ဦးေလးတုိ႔ … ဒီကားကဘယ္ကကားလဲ။ ဒီနားကလား”
“ညည္းကိုငါတုိ႔တိုက္မိတာမဟုတ္ဘူး။ ညည္းဘာသာလဲတာ။ လာၿပီး ျပႆနာမ႐ွာနဲ႔” အသက္ ၅၀-၀န္းက်င္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကေျပာလာတယ္။
“ေၾသာ္ … ဦးေလးတုိ႔ကားလားဒီကားက။ ခုနက ကၽြန္ေတာ့္ကုိဦးေလးကားနဲ႔ ၀င္တိုက္မိတာေလ။ အဲဒီနားကလူေတြ အကုန္ျမင္တယ္။ အဲဒါကုိဦးေလးတုိ႔ကတစ္ခ်က္ေတာင္ လွည့္မၾကည့္ဘူး။”
“ငါတုိ႔တိုက္တာမဟုတ္ဘူး … ျပႆနာလာမ႐ွာနဲ႔”
“ဦးေလး … ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာလာ႐ွာတာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္းေျခေထာက္နည္းနည္းခိုက္မိသြားတယ္။ စက္ဘီးလည္းနည္းနည္းထိသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာ႐ွာတာမဟုတ္ဘူး။ ဦးေလးတုိ႔ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးလုိ႔ေျပာတာ”
“အဲဒီေတာ့ဘာျဖစ္လဲ။ ညည္းကဘာလုပ္ခ်င္လုိ႔လဲ”
“ဟာ … ဦးေလးစကားေျပာတာမ႐ိုင္းပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲမွာ ႐ိုင္းတာမပါဘူးေနာ္။ ဦးေလးက ကၽြန္ေတာ့္အေဖနဲ႔ရြယ္တူနီးပါးေလာက္႐ွိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာေနတာ၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကဦးေလးတုိ႔တစ္ခ်က္မွ လွည့္မၾကည့္ပဲေမတၱာတရားေခါင္းပါးတာကုိေျပာတာ”
“ေအး … ဘာျဖစ္လဲ။ ညည္းဘာသာျဖစ္တာငါတုိ႔ကေလွ်ာ္ေၾကးေပးရဦးမွာလား”
“ဦးေလး ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲမွာဦးေလးတုိ႔ကုိေလွ်ာ္ေၾကးဆုိတာတစ္ခြန္းမွမပါဘူးေနာ္။”
“ေအး … ဒါဆုိညည္းဘာသာ ႀကိဳက္သလုိလုပ္”
“ေၾသာ … အဲလုိလား။ ဟုတ္ၿပီဦးေလး။ ဦးေလးေျပာတာေနာ္ ႀကိဳက္သလုိလုပ္လုိ႔။ ေတြ႕မယ္”
ေကာင္မေလးလည္းအဲဒီကေနလွည့္ထြက္လာၿပီးစက္ဘီးနင္းၿပီးထြက္သြားတယ္။ စက္ဘီးနင္းလာရင္းလမ္းဆုံမီးပိြဳင့္ေရာက္ေတာ့ ယာဥ္ထိန္းရဲကုိေတြ႕ေတာ့ စက္ဘီးရပ္လိုက္ၿပီး။
“ဦးေလး၊ ခုနကဟုိးနားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိကားတစ္စီးေဘးကေန ၀င္တိုက္သြားတယ္၊ အဲဒီနားကလူေတြလည္းအကုန္ျမင္တယ္၊ အဲဒါကုိရပ္ေတာင္မရပ္ဘူးေမာင္းထြက္သြားတာ။ အခု ကၽြန္ေတာ္လည္းေျခေထာက္နာေနၿပီ၊ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီကားကုိတုိင္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္႐ုံးကုိသြားတုိင္ရမလဲ၊ ၂၆-လမ္းဟုိးအေနာက္လား၊ လမ္း-၃၀ တုိင္း႐ုံးထဲက ႐ုံးမွာလား။”
“ဟုတ္လား။ ဒါဆုိကားနံပါတ္နဲ႔မ်ဳိးအစားသိလားေျပာျပ၊ ညေနဒီကဂ်ဴတီဆင္းလုိ႔ ႐ုံးျပန္ေရာက္ရင္ သတင္းေပးထားလိုက္မယ္၊ သမီးရဲ႕ နာမည္နဲ႔လိပ္စာပါေျပာ”
“ဟုတ္၊ ကားနံပါတ္ကထ/----၊ ဟိုင္းလတ္ကား၊ အ၀ါႏု၊ သမီးကေနတာက ၿမိဳ႕သစ္မွာ၊ အလုပ္ကဒီၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ၊ အလုပ္လိပ္စာပဲေပးထားလိုက္မယ္၊ ေက်းဇူးပဲေနာ္ ဦးေလး”
ေကာင္မေလးလည္းစက္ဘီးနင္းၿပီးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မွ အိမ္က ၀ိုင္း၀န္းေမးရင္း ေဆးလိမ္းၿပီးေျခေထာက္ကုိပတ္တီးစည္းထားလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေကာင္မေလးလည္းေျခေထာက္ပတ္တီးနဲ႔ စက္ဘီးနင္းၿပီးအလုပ္သြားတယ္။ အလုပ္ကပိုင္႐ွင္ေရာ အျခား၀န္ထမ္းေတြကပါေမးေတာ့ ေကာင္မေလးလည္းေျပာျပလိုက္တယ္။ ေန႔လည္ ၁-နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ေ႔႐ွမွာကားတစ္စီးရပ္လာတယ္။ ေကာင္မေလးလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေန႔ကသူ႔ကုိတိုက္မိသြားတဲ့ ကားျဖစ္ေနတယ္။ မေန႔ကသူ႔ကုိေျပာတဲ့လူႀကီးကားေပၚကဆင္းလာၿပီးဆုိင္ထဲ ၀င္လာတယ္။ သူ႔နာမည္ကုိေမးေတာ့ ဆုိင္ရွင္ကသူ႔ကုိေခၚေပးၿပီးဆုိင္ထဲမွာပဲစကားထုိင္ေျပာေစတယ္။
“ဟုတ္ကဲ့ဦးေလးဘာကိစၥ႐ွိလုိ႔လဲ။”
“ငါ့ကားလိုင္စင္ကုိယာဥ္ထိန္း႐ုံးကသိမ္းသြားတယ္၊ အဲဒါ ညည္းကတိုင္ခ်က္ဖြင့္ထားတယ္လုိ႔ေျပာတယ္၊ အဲဒါ ညည္းကေၾကေအးေပးမွ လိုင္စင္ျပန္ထုတ္လုိ႔ရမွာ၊ ဒါေၾကာင့္ လာညွိတာ။”
ဆိုင္႐ွင္က ၀င္ေမးတယ္။ “ဟုတ္လား၊ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ။”
“ဟုတ္တယ္ဗ်။ မနက္ကကားနဲ႔သြားေတာ့ လမ္းမွာေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကတားၿပီးလိုင္စင္ေတာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ မေန႔ကကားတိုက္ထားတယ္လို႔တုိင္ခ်က္ဖြင့္ထားတဲ့ကားဆုိၿပီးလုိင္စင္သိမ္းလိုက္တယ္၊ အဲဒါ ႐ုံးေရာက္ေတာ့ ဒီကေလးမနာမည္နဲ႔ လိပ္စာေပးတယ္၊ အဲဒါ သူနဲ႔ ေျပလည္ေအာင္ညွိၿပီးရင္ ဒီကေလးမက ႐ုံးကုိလိုက္ၿပီးေၾကေအးေၾကာင္းလက္မွတ္ထုိးေပးမွ လိုင္စင္ျပန္ထုတ္လုိ႔ရမယ္ဆုိလုိ႔၊ သူ႔ကုိလာညွိတာပါ”
“ဟုတ္လား … အဲဒါဆုိလည္းေျပလည္ေအာင္ညွိလိုက္ပါ၊ ကဲ … သမီးဘယ္လုိျဖစ္ခ်င္လဲ။ ညွိလိုက္”
“ဟုတ္ ဦး၊ သမီးကဘာမွလုိခ်င္မွ မဟုတ္ဘူး။ မေန႔ကတိုက္သြားၿပီး လုံး၀လွည့္မၾကည့္ဘူး၊ ေတြ႕တဲ့အခါ ေျပာေတာ့လည္းညည္းႀကိဳက္သလုိလုပ္လုိ႔ေျပာတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ တိုင္လိုက္တာ။ ဦးေလးသာမေန႔ကတည္းကေအးေအးေဆးေဆးေျပာရင္ ဒီလုိျဖစ္မလာဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေလွ်ာ္ေၾကးလုိခ်င္လုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။”
“ေအးပါ … ဦးေလးေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဦးေလးလည္းမေန႔က ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းထူပူၿပီးေျပာလိုက္မိတာပါ”
“တိုက္မိသြားတာကုိဘာျဖစ္သြားေသးလဲဘာညာဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလည္းေျဖသာေသးတယ္။ အခုဟာကတိုက္လည္းတိုက္ေသးတယ္၊ ရန္လည္းလုပ္ေသးတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တိုင္လိုက္တာ၊ ရပါတယ္ ဘာမွ ညွိစရာမလုိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကေအးေၾကာင္းလက္မွတ္ထုိးေပးမယ္၊ ဦးေလးသာေနာက္ကုိအဲဒါမ်ဳိးသတိထားေပါ့”
“ေအးပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
“ရပါတယ္။ ဦး … သမီး ႐ုံးကုိခဏလိုက္သြားလိုက္မယ္” ေကာင္မေလးကအလုပ္႐ွင္ထံခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။
အလုပ္႐ွင္ကလည္း “ေအး … ရတယ္သမီးလိုက္သြား၊ သမီးတစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မလိုက္သြားနဲ႔။ ကုိေဇာ္ႀကီးကုိထည့္ေပးလိုက္မယ္။ သူ႔ကုိေခၚသြား၊ေဇာ္ႀကီးမင္းလိုက္သြားေပးၿပီးလုိတာလုပ္ေပးလိုက္”
အဲဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးလည္းယာဥ္ထိန္း႐ုံးကုိလိုက္သြားၿပီးေၾကေအးေၾကာင္းလက္မွတ္ကုိယာဥ္ထိန္းရဲေတြ ေ႔႐ွမွာပဲလက္မွတ္ထုိးေပးလိုက္တယ္။ ကားပိုင္႐ွင္ကေတာ့ ေကာင္မေလးကုိေလွ်ာ္ေၾကးတစ္ျပားမွ မေပးလိုက္ရေပမယ့္ သူ႔ကားလိုင္စင္ျပန္ရဖုိ႔အတြက္ ယာဥ္ထိန္း႐ုံးမွာေငြေတာ္ေတာ္ကုန္သြားေလရဲ႕ … … ။
ကားပိုင္႐ွင္ကအတၱႀကီးစြာေမာက္မာလိုက္တာေၾကာင့္ တိုက္ခံထိတဲ့ ေကာင္မေလးကလည္းမာနစိတ္နဲ႔ ေျဖ႐ွင္းလိုက္တာပါ။ တကယ္ဆုိရင္ တိုက္ခံထိတဲ့ ေကာင္မေလးအေနနဲ႔ အဲလုိေျဖ႐ွင္းလိုက္တာမွန္သလား/မွားသလားဆုိတာကုိသတိမထားခဲ့မိပါဘူး ……
မ်က္စိေ႔ရွမွာအဲလုိအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိမေန႔ကေတြ႕လိုက္ရေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္က ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီးအမွတ္တရေရးဖြဲ႕လိုက္တာပါ။
လမ္းရဲ႕ ညာဘက္ေဘးကုိကပ္ၿပီးစက္ဘီးနင္းလာေနစဥ္မွာပဲေဘးနားကတ႐ွိန္ထုိးေက်ာ္တက္သြားတဲ့အခ်ိန္ဟိုင္းလတ္ကားတစ္စီးေနာက္ၿမီးရမ္းခါသြားၿပီးေကာင္မေလးရဲ႕ စက္ဘီးကုိတိုက္မိသြားတယ္ …
“ဒုန္း”
“အား”
ေကာင္မေလးေရာစက္ဘီးေရာညာဘက္ကုိေစာင္းၿပီးလဲက်သြားတယ္။ ကားကေတာ့ မရပ္တဲ့အျပင္ တစ္ခ်က္မွလည္းလွည့္မၾကည့္ အရွိန္လည္းမေလွ်ာ့ပဲဆက္ေမာင္းသြားတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ဆက္ေမာင္းသြားတဲ့ကားကုိစိတ္တုိစြာလွမ္းၾကည့္ရင္းပါးစပ္ကေရရြတ္မိတယ္ …
“ဟင္ … ေတာ္ေတာ္ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးလွပါလား … သူ႔ကားနဲ႔ တိုက္သြားတာေတာင္ တစ္ခ်က္မွ လွည့္ၾကည့္ေဖာ္မရဘူး”
လဲေနရာကေနထမလု႔ိလုပ္လိုက္ေတာ့ ေျခက်င္း၀တ္ေနရာက ေတာ္ေတာ္ေလးနာေနတာမုိ႔ လက္နဲ႔ဖိလိုက္မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲလက္ကေသြးေတြထြက္ေနတာကုိလည္းသိလိုက္တယ္။ အနီးအနားမွာ ႐ိွတဲ့ ဆုိကၠားဂိတ္ကဆိုကၠားနင္းသူတခ်ဳိ႕ေရာက္လာၿပီးေကာင္မေလးကုိထူေပးၿပီးစက္ဘီးလက္ကိုင္ကုိ ၀ိုင္းၿပီးျပင္ေပးၾကရင္း …
“ေတာက္ … ဘယ္လုိကားလည္းေမာင္းတာလည္းၾကမ္းလိုက္တာ၊ တိုက္မိတာကုိလည္းတစ္ခ်က္မွ လွည့္မၾကည့္ဘူး၊ နံပါတ္က ထ/---- ၊ ကေလးမရရဲ႕လား။ စက္ဘီးနင္းႏိုင္ေသးရဲ႕လား”
ေကာင္မေလးကစက္ဘီးလက္ကိုင္ကုိကုိင္ရင္း “ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ ေျဖးေျဖးနင္းသြားလုိ႔ရပါတယ္။ ေက်းဇူးပါပဲဦးေလးတုိ႔ရယ္”
“ေအး … ေျဖးေျဖးေတာ့နင္းဦး … ဘယ္ထိျပန္ရမွာလဲမနင္းႏိုင္ရင္လည္းဒီကဆိုကၠားတစ္စီးလိုက္ပုိ႔ေပးမယ္ေလ”
“ရတယ္ဦးေလး … အိမ္က ေ၀းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နင္းသြားလိုက္မယ္။ေက်းဇူးပဲေနာ္ ဦးေလးတုိ႔”
ေကာင္မေလးလည္းစက္ဘီးကုိဆက္ၿပီးနင္းလာလိုက္တယ္။ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ခုနကသူ႔ကိုတိုက္မိသြားတဲ့ကားကုိလမ္းေဘးမွာရပ္ထားတာေတြ႕လိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးကစက္ဘီးကုိရပ္ၿပီးအဲဒီကားနားသြားလိုက္တယ္။ ကားနားမွာလူတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ ေဘးနား၀န္းက်င္ကုိ လွမ္္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀င္းၾကားေလးတစ္ခုထဲမွာ လူတစ္စုစကားေျပာေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီနားကုိသြားလိုက္တယ္ …
“ဦးေလးတုိ႔ … ဒီကားကဘယ္ကကားလဲ။ ဒီနားကလား”
“ညည္းကိုငါတုိ႔တိုက္မိတာမဟုတ္ဘူး။ ညည္းဘာသာလဲတာ။ လာၿပီး ျပႆနာမ႐ွာနဲ႔” အသက္ ၅၀-၀န္းက်င္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကေျပာလာတယ္။
“ေၾသာ္ … ဦးေလးတုိ႔ကားလားဒီကားက။ ခုနက ကၽြန္ေတာ့္ကုိဦးေလးကားနဲ႔ ၀င္တိုက္မိတာေလ။ အဲဒီနားကလူေတြ အကုန္ျမင္တယ္။ အဲဒါကုိဦးေလးတုိ႔ကတစ္ခ်က္ေတာင္ လွည့္မၾကည့္ဘူး။”
“ငါတုိ႔တိုက္တာမဟုတ္ဘူး … ျပႆနာလာမ႐ွာနဲ႔”
“ဦးေလး … ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာလာ႐ွာတာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္းေျခေထာက္နည္းနည္းခိုက္မိသြားတယ္။ စက္ဘီးလည္းနည္းနည္းထိသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာ႐ွာတာမဟုတ္ဘူး။ ဦးေလးတုိ႔ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးလုိ႔ေျပာတာ”
“အဲဒီေတာ့ဘာျဖစ္လဲ။ ညည္းကဘာလုပ္ခ်င္လုိ႔လဲ”
“ဟာ … ဦးေလးစကားေျပာတာမ႐ိုင္းပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲမွာ ႐ိုင္းတာမပါဘူးေနာ္။ ဦးေလးက ကၽြန္ေတာ့္အေဖနဲ႔ရြယ္တူနီးပါးေလာက္႐ွိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာေနတာ၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကဦးေလးတုိ႔တစ္ခ်က္မွ လွည့္မၾကည့္ပဲေမတၱာတရားေခါင္းပါးတာကုိေျပာတာ”
“ေအး … ဘာျဖစ္လဲ။ ညည္းဘာသာျဖစ္တာငါတုိ႔ကေလွ်ာ္ေၾကးေပးရဦးမွာလား”
“ဦးေလး ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲမွာဦးေလးတုိ႔ကုိေလွ်ာ္ေၾကးဆုိတာတစ္ခြန္းမွမပါဘူးေနာ္။”
“ေအး … ဒါဆုိညည္းဘာသာ ႀကိဳက္သလုိလုပ္”
“ေၾသာ … အဲလုိလား။ ဟုတ္ၿပီဦးေလး။ ဦးေလးေျပာတာေနာ္ ႀကိဳက္သလုိလုပ္လုိ႔။ ေတြ႕မယ္”
ေကာင္မေလးလည္းအဲဒီကေနလွည့္ထြက္လာၿပီးစက္ဘီးနင္းၿပီးထြက္သြားတယ္။ စက္ဘီးနင္းလာရင္းလမ္းဆုံမီးပိြဳင့္ေရာက္ေတာ့ ယာဥ္ထိန္းရဲကုိေတြ႕ေတာ့ စက္ဘီးရပ္လိုက္ၿပီး။
“ဦးေလး၊ ခုနကဟုိးနားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိကားတစ္စီးေဘးကေန ၀င္တိုက္သြားတယ္၊ အဲဒီနားကလူေတြလည္းအကုန္ျမင္တယ္၊ အဲဒါကုိရပ္ေတာင္မရပ္ဘူးေမာင္းထြက္သြားတာ။ အခု ကၽြန္ေတာ္လည္းေျခေထာက္နာေနၿပီ၊ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီကားကုိတုိင္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္႐ုံးကုိသြားတုိင္ရမလဲ၊ ၂၆-လမ္းဟုိးအေနာက္လား၊ လမ္း-၃၀ တုိင္း႐ုံးထဲက ႐ုံးမွာလား။”
“ဟုတ္လား။ ဒါဆုိကားနံပါတ္နဲ႔မ်ဳိးအစားသိလားေျပာျပ၊ ညေနဒီကဂ်ဴတီဆင္းလုိ႔ ႐ုံးျပန္ေရာက္ရင္ သတင္းေပးထားလိုက္မယ္၊ သမီးရဲ႕ နာမည္နဲ႔လိပ္စာပါေျပာ”
“ဟုတ္၊ ကားနံပါတ္ကထ/----၊ ဟိုင္းလတ္ကား၊ အ၀ါႏု၊ သမီးကေနတာက ၿမိဳ႕သစ္မွာ၊ အလုပ္ကဒီၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ၊ အလုပ္လိပ္စာပဲေပးထားလိုက္မယ္၊ ေက်းဇူးပဲေနာ္ ဦးေလး”
ေကာင္မေလးလည္းစက္ဘီးနင္းၿပီးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မွ အိမ္က ၀ိုင္း၀န္းေမးရင္း ေဆးလိမ္းၿပီးေျခေထာက္ကုိပတ္တီးစည္းထားလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေကာင္မေလးလည္းေျခေထာက္ပတ္တီးနဲ႔ စက္ဘီးနင္းၿပီးအလုပ္သြားတယ္။ အလုပ္ကပိုင္႐ွင္ေရာ အျခား၀န္ထမ္းေတြကပါေမးေတာ့ ေကာင္မေလးလည္းေျပာျပလိုက္တယ္။ ေန႔လည္ ၁-နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ေ႔႐ွမွာကားတစ္စီးရပ္လာတယ္။ ေကာင္မေလးလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေန႔ကသူ႔ကုိတိုက္မိသြားတဲ့ ကားျဖစ္ေနတယ္။ မေန႔ကသူ႔ကုိေျပာတဲ့လူႀကီးကားေပၚကဆင္းလာၿပီးဆုိင္ထဲ ၀င္လာတယ္။ သူ႔နာမည္ကုိေမးေတာ့ ဆုိင္ရွင္ကသူ႔ကုိေခၚေပးၿပီးဆုိင္ထဲမွာပဲစကားထုိင္ေျပာေစတယ္။
“ဟုတ္ကဲ့ဦးေလးဘာကိစၥ႐ွိလုိ႔လဲ။”
“ငါ့ကားလိုင္စင္ကုိယာဥ္ထိန္း႐ုံးကသိမ္းသြားတယ္၊ အဲဒါ ညည္းကတိုင္ခ်က္ဖြင့္ထားတယ္လုိ႔ေျပာတယ္၊ အဲဒါ ညည္းကေၾကေအးေပးမွ လိုင္စင္ျပန္ထုတ္လုိ႔ရမွာ၊ ဒါေၾကာင့္ လာညွိတာ။”
ဆိုင္႐ွင္က ၀င္ေမးတယ္။ “ဟုတ္လား၊ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ။”
“ဟုတ္တယ္ဗ်။ မနက္ကကားနဲ႔သြားေတာ့ လမ္းမွာေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကတားၿပီးလိုင္စင္ေတာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ မေန႔ကကားတိုက္ထားတယ္လို႔တုိင္ခ်က္ဖြင့္ထားတဲ့ကားဆုိၿပီးလုိင္စင္သိမ္းလိုက္တယ္၊ အဲဒါ ႐ုံးေရာက္ေတာ့ ဒီကေလးမနာမည္နဲ႔ လိပ္စာေပးတယ္၊ အဲဒါ သူနဲ႔ ေျပလည္ေအာင္ညွိၿပီးရင္ ဒီကေလးမက ႐ုံးကုိလိုက္ၿပီးေၾကေအးေၾကာင္းလက္မွတ္ထုိးေပးမွ လိုင္စင္ျပန္ထုတ္လုိ႔ရမယ္ဆုိလုိ႔၊ သူ႔ကုိလာညွိတာပါ”
“ဟုတ္လား … အဲဒါဆုိလည္းေျပလည္ေအာင္ညွိလိုက္ပါ၊ ကဲ … သမီးဘယ္လုိျဖစ္ခ်င္လဲ။ ညွိလိုက္”
“ဟုတ္ ဦး၊ သမီးကဘာမွလုိခ်င္မွ မဟုတ္ဘူး။ မေန႔ကတိုက္သြားၿပီး လုံး၀လွည့္မၾကည့္ဘူး၊ ေတြ႕တဲ့အခါ ေျပာေတာ့လည္းညည္းႀကိဳက္သလုိလုပ္လုိ႔ေျပာတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ တိုင္လိုက္တာ။ ဦးေလးသာမေန႔ကတည္းကေအးေအးေဆးေဆးေျပာရင္ ဒီလုိျဖစ္မလာဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေလွ်ာ္ေၾကးလုိခ်င္လုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။”
“ေအးပါ … ဦးေလးေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဦးေလးလည္းမေန႔က ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းထူပူၿပီးေျပာလိုက္မိတာပါ”
“တိုက္မိသြားတာကုိဘာျဖစ္သြားေသးလဲဘာညာဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလည္းေျဖသာေသးတယ္။ အခုဟာကတိုက္လည္းတိုက္ေသးတယ္၊ ရန္လည္းလုပ္ေသးတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တိုင္လိုက္တာ၊ ရပါတယ္ ဘာမွ ညွိစရာမလုိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကေအးေၾကာင္းလက္မွတ္ထုိးေပးမယ္၊ ဦးေလးသာေနာက္ကုိအဲဒါမ်ဳိးသတိထားေပါ့”
“ေအးပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
“ရပါတယ္။ ဦး … သမီး ႐ုံးကုိခဏလိုက္သြားလိုက္မယ္” ေကာင္မေလးကအလုပ္႐ွင္ထံခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။
အလုပ္႐ွင္ကလည္း “ေအး … ရတယ္သမီးလိုက္သြား၊ သမီးတစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မလိုက္သြားနဲ႔။ ကုိေဇာ္ႀကီးကုိထည့္ေပးလိုက္မယ္။ သူ႔ကုိေခၚသြား၊ေဇာ္ႀကီးမင္းလိုက္သြားေပးၿပီးလုိတာလုပ္ေပးလိုက္”
အဲဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးလည္းယာဥ္ထိန္း႐ုံးကုိလိုက္သြားၿပီးေၾကေအးေၾကာင္းလက္မွတ္ကုိယာဥ္ထိန္းရဲေတြ ေ႔႐ွမွာပဲလက္မွတ္ထုိးေပးလိုက္တယ္။ ကားပိုင္႐ွင္ကေတာ့ ေကာင္မေလးကုိေလွ်ာ္ေၾကးတစ္ျပားမွ မေပးလိုက္ရေပမယ့္ သူ႔ကားလိုင္စင္ျပန္ရဖုိ႔အတြက္ ယာဥ္ထိန္း႐ုံးမွာေငြေတာ္ေတာ္ကုန္သြားေလရဲ႕ … … ။
ကားပိုင္႐ွင္ကအတၱႀကီးစြာေမာက္မာလိုက္တာေၾကာင့္ တိုက္ခံထိတဲ့ ေကာင္မေလးကလည္းမာနစိတ္နဲ႔ ေျဖ႐ွင္းလိုက္တာပါ။ တကယ္ဆုိရင္ တိုက္ခံထိတဲ့ ေကာင္မေလးအေနနဲ႔ အဲလုိေျဖ႐ွင္းလိုက္တာမွန္သလား/မွားသလားဆုိတာကုိသတိမထားခဲ့မိပါဘူး ……
x x x x x x x x x x x x
မ်က္စိေ႔ရွမွာအဲလုိအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိမေန႔ကေတြ႕လိုက္ရေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္က ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီးအမွတ္တရေရးဖြဲ႕လိုက္တာပါ။
No comments:
Post a Comment