ခြန္အားသတၱိေတြညႊန္ျပေပးခဲ့သူ

လြန္ခဲ့တဲ့ ၄-ႏွစ္နီးပါးေလာက္ကတည္းက မဆုံျဖစ္ေတာ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃-လေက်ာ္ေလာက္ FB မွာ ဆုံျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မ ရန္ကုန္မွာ ေရာက္ေနတာသိရေတာ့ သူလည္း ၀မ္းသာေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ရက္ဆုံၾကရေအာင္ဆုိၿပီး appointment လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္မက ခဏခဏ ခရီးသြားေနရေတာ့ Appointment လုပ္ၿပီးတုိင္းလည္း မဆုံျဖစ္ၾကဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁-လ ေလာက္ကေတာ့ ကၽြန္မ မႏၱေလးျပန္မယ္ဆုိတာ ေျပာျဖစ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္မ မႏၱေလးမျပန္ခင္သူနဲ႔ဆုံဖုိ႔ အခ်ိန္ေပးပါဆုိတာနဲ႔ ဒီေန႔ေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ဆုံျဖစ္လိုက္ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက သူ႔အလုပ္(႐ုံး)ဆီ လာလည္ဖုိ႔ေခၚတာေၾကာင့္ သူနဲ႔ကၽြန္မ ဆုံၿပီးေတာ့ သူ႔႐ုံးကုိသြားလည္လိုက္တယ္။

ဟုိေရာက္ေတာ့မွ ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ေအး အ့ံၾသမိခဲ့တယ္။ သူ႔လုပ္တဲ့ရုံးက Disable (မသန္စြမ္း)ေတြ အတြက္ အဓိက ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ Foundation ေလးတစ္ခုျဖစ္ေနတယ္။ သူက သူ႔႐ုံးခန္းေလးဆီထိ ေခၚသြားတယ္။ ကၽြန္မလည္း သူ႔႐ုံးခန္းထဲတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ဆုိရင္ … ဂ်ဳိင္းေထာက္ေလးအားျပဳၿပီးရပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က Calculator ကုိ တျဖတ္ျဖတ္ႏွိပ္ရင္း ဂဏန္းေတြေပါင္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ ညီမေရ .. ဒါက အစ္မသူငယ္ခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္း သူက ဒီက စာရင္းကိုင္ညီမေလးေလတဲ့။ ကၽြန္မတုိ႔လည္း အသိအမွတ္ျပဳၿပံဳးျပၾကၿပီး သူလည္းသူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္ေနတယ္။ ခဏေန တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ၀င္လာၾကတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ အမ်ားစုက Disable ေတြျဖစ္ၾကတယ္။ Disable ေတြျဖစ္ၾကေပမယ့္၊ မသန္ေပမယ့္လည္း စြမ္းေနၾကသူေတြပါပဲ။



ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မလည္း တစ္ဘက္ကုိ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးပုပုေလးတစ္ေယာက္ ကြန္ပ်ဴတာေ႔ရွမွာထိုင္ေနၿပီး ေဘးမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အတူတူထိုင္ ဓါတ္ပုံေတြၾကည့္ၿပီး ေရြးေနၾကတယ္။ ပထမေတာ့ ကၽြန္မေသခ်ာသတိမထားမိဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာေ႔ရွထိုင္ေနတဲ့ေကာင္မေလးက ေ႔ရွကုိနည္းနည္းတုိးၿပီး mouse ကုိ လွမ္းဖိၿပီး တြန္းေ႔ရႊေနမွ ကၽြန္မ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ေမာင္းရင္းနီးပါးေလာက္သာ တုံးတိတိ ရွိေနတဲ့ သူ႔လက္ကုိ ျမင္လိုက္ရတယ္။ အဲလုိ တုံးတိတိလက္ကေလးေပမယ့္ mouse ကုိ ဖိၿပီးႏွိပ္ေနတာမ်ား ကၽြန္မတုိ႔ သာမန္လူေတြထက္ အလြန္႔အလြန္မသာရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးသာပါတယ္။ ကၽြန္မၾကည့္ေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္ ေနာက္လက္တစ္ဘက္က Keyboard ေပၚမွာ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္႐ိုက္ျပန္တယ္။ ကၽြန္မလည္း ေၾသာ္ … ဟုိဘက္လက္ကေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြန႔ဲ keyboard ရိုက္ႏိုင္ေသးသားပဲလုိ႔ထင္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဒီဘက္လက္ဟာလည္း ဟုိဘက္လက္နည္းတူ လက္ေမာင္းရင္းနားမွာ တုံးတိတိေလးပါပဲ။ ကၽြန္မေလ ေတာ္ေတာ္အ့ံၾသသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ရဲ႕လုပ္ပုံေတြကုိ ဆက္ၾကည့္ေနမိလိုက္တယ္။ သူလုပ္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္မုိ႔ ကၽြန္မေလ တကယ္ကုိ အ့ံၾသၿပီး သူ႔ရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မႈကုိလည္း ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းကုိ ေမးၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီ လက္ႏွစ္ဘက္လုံးျပတ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးက အသက္(၂၃)ႏွစ္ရွိၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးသူတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ သူဟာ ေမြးရာပါ လက္ခ်ဳိ႕တဲ့လာသူျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ web designer လုပ္ေနတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ နာမည္က မဇင္လုိ႔ေခၚေၾကာင္း၊ နယ္ကျဖစ္ၿပီး အခု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ အစ္မ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူေနၿပီး ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတုိ႔႐ုံးမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ့ ကၽြန္မ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာင္ သိမ္ငယ္သြားသလုိ ခံစားလိုက္မိတယ္။ ဒီလုိ လူတစ္ေယာက္ေတာင္ ဒီေလာက္စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တာ ကၽြန္မတုိ႔ေတြက ဘာေၾကာင့္မ်ား စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈ နည္းပါးၾကတာလဲဆုိတာကုိေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မမွာ သတၱိတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဒီလုိ ကုိယ္လက္အဂၤါမသန္စြမ္းသူတစ္ေယာက္ေတာင္ ဘ၀ကုိ ၾကံ့ၾက့ံခံရင္ဆုိင္ၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္ေနႏိုင္တာ ကၽြန္မလုိကုိယ္လက္အဂၤါျပည့္စုံသူတစ္ေယာက္အဖုိ႔ ဘ၀ရဲ႕ေလာကဓံေတြကုိ ၾကံ့ၾက့ံခံႏိုင္စြမ္းမ႐ွိရမွာလဲ။ မသန္ေပမယ့္ စြမ္းၾကသူေတြကုိၾကည့္ၿပီး ကၽြန္မ ခြန္အားသတၱိေတြရလိုက္ပါၿပီ။

ညီမေလး မဇင္ဟာ ..... ကၽြန္မကုိ ခြန္အားသတၱိေတြညႊန္ျပေပးခဲ့သူတစ္ေယာက္ပါပဲ .....
ကၽြန္မကုိ အခုလုိ သတၱိေတြ ေပၚလာေအာင္ တြန္းအားတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့ ညီမေလး ‘မဇင္’ … ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကုိ သူ႔႐ုံးဆီ အလည္ဖိတ္ေခၚခဲ့တဲ့ ညီမေလး ‘ေမမ်ဳိး’ကုိလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ……………