Friday, August 17, 2012

လူ

လူ



“ဘ၀မွာ အခ်ိန္ဆုိတာ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။”

“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အခ်ိန္ေတြကုိ ဘယ္လုိကုန္လြန္ေစခဲ့သလဲ? အဲဒီကုန္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြအတြက္ တစ္စုံတစ္ရာကုိ ျပန္ရလိုက္တာလား? ျပန္ရလိုက္တယ္လုိ႔ ထင္ေနခဲ့တာလား? ေနာက္ဆုံးက်ရင္ေကာ?”
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဘ၀မွာ အခ်ိန္ရဲ႕ ဖိစီးျခင္းကုိ ခံေနရတာလား? ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အခ်ိန္ကုိ အသုံးခ်ေနၾကတာလား?”

“လူ႔ဘ၀ဆုိတာ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ သမုဒယေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ႀကိဳးေတြနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရတာ ဆုိပါစုိ႔။ အဲဒီႀကိဳးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္က အိပ္မက္လုိ႔ နာမည္ေပးထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ဘယ္သူက အိပ္မက္ေတြနဲ႔ လာခ်ည္ေႏွာင္တာလဲ? တရားခံကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျပတင္းေပါက္အျပင္ပကုိ လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါ။ လမ္းေပၚမွာ ခုန္ဆြခုန္ဆြသြားေနၾကတဲ့ လူေတြကုိ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။”



“လူဆုိတာ မိမိရဲ႕ စိတ္လုံၿခံဳမႈကုိ ႐ွာရင္း႐ွာရင္းနဲ႔ ပုန္းေအာင္းစရာေနရာတစ္ခုကုိ (၀ါ) မီွခုိအားထားစရာတစ္ခုခုကုိ ႐ွာမိလ်က္သားျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီမွာ လူဟာ မလြတ္လပ္ေတာ့တဲ့ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ဘ၀ကုိ က်ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။”

“လူ႔တန္ဖုိး၊ လူ႔ကုိယ္က်င့္တရားကုိ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုထဲမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနထိုင္ခ်င္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စိတ္မခ်ရတဲ့ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀န္းတစ္ခုမွာလူျဖစ္ရတာဟာ ငရဲက်ရတာထက္ ဆုိးမွာေပါ့။”

“တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ယုံၾကည္စိတ္ခ်ဖုိ႔အတြက္ သိကၡာ၊ ကုိယ္က်င့္တရား စတဲ့ တန္ဖုိးေတြကုိ (shared values) မွ်ေ၀ သုံးတတ္စြဲတတ္စြမ္း႐ွိတဲ့သတၱ၀ါဟာ ‘လူ’ျဖစ္တယ္။”

“က်င့္သားရမႈဆုိတာဘာလဲ? အတြင္းစိတ္ဆိုတာဘာလဲ?”

“ေလာကႀကီးမွာ လူေကာင္းနဲ႔လူဆုိး ဘယ္သူက ရာခိုင္ႏႈန္းပုိမ်ားတယ္လုိ႔ သင္ထင္ျမင္ယူပါသလဲ? ထင္ျမင္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ဘာလဲ? လူေကာင္းဆုိတာဘာလဲ? လူဆုိးဆုိတာဘာလဲ? သင္ကုိယ္တုိင္ကေကာ ဘယ္လုိလူစားထဲမွ ပါသလဲ?”

“(တျခားတိုက္တြန္းမႈေတြ၊ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈေတြမပါပဲ)ကုိယ္ စိတ္ပါလက္ပါ အားသြန္ခြန္စိုက္နဲ႔ ေစတနာအျပည့္လုပ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ၿပီး အလုပ္တစ္ခုကုိ သိစိတ္႐ွိ႐ွိ ေရြးခ်ယ္ရမယ္။ အဲဒီလုိ ေရြးခ်ယ္လုပ္ကိုင္ေနရင္းကပဲ ေ၀ဖန္မႈေတြ၊ ကဲ့ရဲ႕မႈေတြကုိခံရမယ္။ အျပစ္ဒဏ္ေတြကုိလည္း ခံရမယ္။ ပုံျပင္ထဲကႏြားလုိ ပင္ပန္းစရာ႐ွိရင္လည္း မညည္းမညဴ ခံႏိုင္ရည္႐ွိရမယ္။ အဲလုိ ခံႏိုင္ရည္႐ွိျခင္းသည္ပင္လွ်င္ “လူသား”ဆုိတဲ့မွတ္ေက်ာက္တင္ စစ္ေဆးျခင္းကုိ ျဖတ္သန္းေအာင္ျမင္ေသာ ဂုဏ္ျဖစ္တယ္။”

အစ္ကုိတစ္ေယာက္က စာေပလက္ေဆာင္ဆုိၿပီး မင္းခိုက္စုိးစန္ေရးတဲ့ ကတ္သီးကတ္သတ္  ဆုိတဲ့စာအုပ္ကုိ ၂၀၀၆-ခုႏွစ္က လက္ေဆာင္ေပးလုိ႔ ဖတ္ခဲ့စဥ္က ဖုိးသူေတာ္ေျပာေသာပုံျပင္ (၁)ကေန (၁၂)ထဲက သေဘာက်မိတဲ့စာေၾကာင္းေလးေတြကုိ High Light လုပ္ထားမိတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေလးကုိ မထင္မွတ္ပဲ ဒီကေန႔ ျပန္ေတြ႕လိုက္ေတာ့ High Light လုပ္ထားေလးေတြကုိ ျပန္ၾကည့္ျခင္း လူဆုိတာေလးကုိ ေတြးမိရင္း ခ်ေရးလိုက္ေတာ့ စာစုေလးတစ္ခုျဖစ္သြားတာနဲ႔ “လူ”ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္ကုိ ကၽြန္မကုိယ္တုိင္ေပးလိုက္ျဖစ္တာပါ။

No comments:

Post a Comment